WIELKA WODA
Pomieszkuję sobie w Szklarskiej, a jak część wie, po deszczach niedawnych była tutaj troszkę większa zawierucha niż w lipcu 97’ (kiedy to Wrocław płynął).
Godzina ok. 17:20, dzwoni telefon, odbieram, a tutaj kumpel lekko zdenerwowany (miał na urlop przyjechać do Szklarskiej) pyta się mnie czy w ogóle dojedzie bo drogę widział w tiwi (w zasadzie to tylko to, co się z niej zostało). Trochę pogadaliśmy, powiedziałem jak ma dojechać, bo tak strasznie to nie było, a szkoda plany zmieniać. Na zakończenie rozmowy kumpel wypala do mnie:
K: A tak w ogóle to jak wam się powodzi?
J: Już nam się nie przelewa.

TO NIE JA!

Siedzimy ostatnio z qmplem, niech będzie Kamil, który zerwał z jakąś tam panną(notabene blondynka, wyjątek potwierdzający regułę).
No i ta panna do niego wydzwania i chce żeby a to podwiózł ją tu, a to gdzieś indziej... I wtenczas moje kochanie odebrało zamiast niego telefon i wywiązały się takie 3 rozmowy... Osoby to:
[B] - blondynka
[K] - kochanie moje

Rozmowa 1

...(wyświetla się jej numer)...
[K] - Halo ?
[B] - Dzień dobry, zastałam Kamila?
[K] - Niestety, zostawił telefon w samochodzie i wyszedł na 10 minut... Coś przekazać?
[B] - A z kim rozmawiam ? Kim jesteś? Dlaczego siedzisz w samochodzie Kamilka?
[K] - ...Czy cos przekazać?
[B] - Nie... To znaczy... Tak... To ja zadzwonię za 10 minut...[trach]

Rozmowa 2 (po jakiś 30 sekundach, numer zastrzeżony, ten sam glos)

[K] - Halo?
[B] - Heja, jest Kamil?
[K] – Niestety, nie ma, wróci za parę minut, coś przekazać?
[B] - To zadzwonię później...[trach]

Rozmowa 3(po kolejnej minucie, znowu wyświetla się jej numer)

[K] - Halo?
[B] - Mogę rozmawiać z Kamilem?
[K] - Juz mówiłam pani, że na razie go nie ma i będzie za 10 minut.
[B] - ...(słychać myślenie w słuchawce...) ALE TO NIE JA DZWONIĘ, TO KTOŚ INNY...

WESTERN PO POLSKU

Otóż było to gdzieś na początku lat ’80-tych. Mój osobisty, najbliższy przodek z kolegą jechali przez Polskę Kamazem. Traf chciał, że w tym samym czasie, pewnemu wiejskiemu gospodarzowi spłoszył się koń. Gospodarz, niewytrenowany w kowbojstwie, nie mógł Romka, tfu! konia, dogonić. Zawsze uczynny pasażer wysiadł i dogonił zgubę, kiedy zjawił się właściciel. Wywiązała się taka oto rozmowa... Kolega:
- Panie, za to się flaszka należy.
Gospodarz:
- Za co flaszka?
Słysząc te słowa, kolega uderzył konia w zad i krzyknął:
- To leć!

EH, TA DZISIEJSZA MŁODZIEŻ...

Moja przyszła specjalistka ds. PR (jak tylko zostanę gwiazdą rocka, albo chociaż dyrektorem czy inną gadziną, to ją zatrudnię) opowiedziała mi dzisiaj taką oto historię, której bohaterką była jej matka i pewien pijany, jak ja po wypłacie, student.
Otóż matka Olci jechała autobusem, do którego wszedł kompletnie napruty student. I puścił pawia. Nie trzeba było długo czekać na reakcję otoczenia, jakieś mohery zaczęły się burzyć mniej lub bardziej głośno:
- Tak! Tak! Tak! Ta młodzież!
Sami rozumiecie...
Na to pijany student wyjął z plecaczka gazetę, wytarł nią niedoszłą zawartość swego żołądka i odzywa się w te słowa:
- Chodź, Pawiku, nie chcą nas tutaj.
Po czym wysiadł.