Kościół

SKRÓCONA SPOWIEDŹ

Przyszło mi się wyspowiadać, po kilkunastu latach, mus to mus (w sensie nie, że mnie tam kto końmi ciągnął, ale jako skutek pewnych kompromisów... nieważne). Najpierw było długo o tym, czemu tak dawno na miejscu penitenta żem nie gościł - jakoś wybrnąłem. Przyszło do wyznawania pikantniejszych uczynków obrazę boską stanowiących - niby coś tam słyszałem, że potrafi się taki spowiednik o szczegóły z uporem maniaka wypytywać, no ale myślę sobie - antyklerykały coś tam sobie upiększyły, swoje dodały, nie może być tak źle. No i wywiązał się dialog, miedzy [s]powiednikiem, a [p]enitentem, czyli mua :
[p] kochałem się z narzeczoną
[s] jak często?
[p] (nie ma znaczenia dla opowieści [:C] )
[s] a czego używaliście?
[p] yyy...? penisa i waginy?...
[s] ... (chyba nie o to mu chodziło [:C] )
[p] to może mi ksiądz tu po prostu podpisze...
[s] ...
[s] ...
[s] (formułki)

Podpisał... [:C]

JAK SIĘ PAN NAZYWA?

Otóż koleżanka była sobie pewnego dnia na Jasnej Górze, na mszy z udziałem par młodych, które przybyły do Częstochowy z pielgrzymką, by wziąć ślub. Ogólnie romantyzmu w tym zero, bo przez całą kaplicę ustawiona była kolejka kilkudziesięciu biedaków i ich wybranek. Ksiądz podchodził do każdej pary z osobna, z listą nazwisk itp., przeznaczał na jedną 5 minut i następna... Przy jednym panu pogubił się widocznie w kolejności nazwisk i by się upewnić, pyta zasłaniając mikrofon:
[K]siądz - Jak się Pan nazywa?
[P]an Młody (nachylając się do mikrofonu powtarza) - Jak się Pan nazywa.
[K] (ponownie zasłaniając mikrofon, nie zwracając uwagi na śmiechy w tle) - Nie, nie! Proszę się skupić... Jak się PAN nazywa?
[P] - (’bidny’ jeszcze bardziej zdenerwowany i skołowany) - PAN NAZYWA SIĘ JEZUS!
Podobno ksiądz zrobił sobie przerwę...