DOWCIP
Księżulo nasz proboszcz, pod koniec mszy podsumować chciał wydatki parafialne. Wspomniał coś o nowych witrażach i od razu jakby dla usprawiedliwienia napomknął:
- Ja wiem, że niektórzy obruszą się zaraz, że to zbytek, że niepotrzebny wydatek.., ale to już chcieliśmy od dawna zrobić, mieliśmy zaplanowane, czekaliśmy tylko na finanse, to było nasze marzenie. Tak, marzenie! A wy macie marzenia? Każdy musi mieć marzenia! Bo kto nie ma marzenia... ten powinien umrzeć!
Nastała cisza grobowa. Słychać było korniki w ławkach.
Księżulo zatrybił po chwili:
- Eee... to, heh, taki żarcik - wymamrotał - żart taki...