OSTATNIE POŻEGNANIE

Koleżka zorganizował ostatnio imprezę. Jak to na początku - ą, ę, wszyscy rączki na stole i pełna kultura. Po niezliczonej ilości wypitych flaszek, poczłapałem do baru po utrwalacza, czyli browarka. Wtem słyszę chóralne, wyrwane z przynajmniej piętnastu gardeł, śpiewy. Odwracam się - no tak, pierwszy współbiesiadnik odleciał. Nieśli go przez bar ku świeżemu powietrzu, śpiewając, co sił w płucach:
"Anielski orszak niech twą duszę przyjmie..."

ŚNIADANIE DO ŁÓŻKA

Postaci: znajoma, jej ślubny, kot Mycek.

Jest słoneczny maj. Piękny sobotni poranek. Przyroda budzi się do życia. Ptaszki ćwierkają. Wiją gniazdka w listowiu. Poprzez niedomknięte okno promienie słońca delikatnie muskają alabastrowe ciało śpiącej. Wokół roztacza się upojny zapach kwitnącego bzu. Leciutki wiaterek delikatnie budzi znajomą do życia. Po chwili jej luby cichutko wkracza do sypialni z pachnącym posiłkiem na tacy. Ona - mile zaskoczona - zalotnie głaszcząc jego rękę pyta:
- Cóż to za okazja, by zjeść śniadanie w łóżku?
- Mycek narżnął w kuchni pod stołem. Nie chciało mi się tego sprzątać.