W ramach zajęć integracyjnych przeprowadziliśmy w miejscowym domu kultury coś w rodzaju dialogu kultur. I tak:
- Cyganie ukradli nam telefony.
- Muzułmanie pomogli je odzyskać.
- Żydzi obejrzeli je, powiedzieli, że są to dość stare modele i pomogli sprzedać z dużym zyskiem.

Zima 1941 roku. Piździ, jak nie przymierzając dzisiaj w Suwałkach.
Z płonącego czołgu wyskakuje Niemiec i pada na ziemię. Leży.
Po chwili wstaje i wskakuje z powrotem do płonącego czołgu.

PIERWSZY: Ehhhh... Nakupić by tak chińskich zegarków - jak najtaniej, potem cofnąć się wehikułem czasu, tak ze 20 lat wstecz, sprzedać jak najdrożej, a potem za zarobione pieniądze nakupić dolarów po ówczesnym kursie...
DRUGI: Albo lepiej! Wynaleźć taką kserokopiarkę, która może kopiować przedmioty.Wziąć bryłkę złota i kopiować, kopiować...
TRZECI: Tak więc, panowie ministrowie, czy są jeszcze jakieś inne pomysły na uzdrowienie naszej gospodarki?

INTERPRETACJA

Ostatnio nawiedził mnie [Z]najomy. Zastanawia się nad stałym dostępem do Internetu, ale by się upewnić czy warto i tą pewnością zarazić jeszcze żonę swą, postanowił troszkę pobuszować. Zasiadł do kompa i leci gdzie go linki poniosą. Poniosły na stronę z frywolnymi filmami we fleszu, a jako, że mam włączonego Flashblock’a ukazał mu się w miejsce filmu, gustowny trójkącik. Poinformowałem go o konieczności kliknięcia i usłyszałem:
[Z] - Fajnie, a gdzie się robi na cały ekran?
[J] - Tam, z boku masz taką ikonkę.
[Z] - Ale gdzie?
Spojrzał jeszcze raz na monitor i zaczął się śmiać. Po chwili wyjaśnił jak zinterpretował mą poradę.
- Tam, ZBOKU, masz taką ikonę.

POWROTY

Tytułem wstępu:
Kumpel w żartach zaproponował mi kiedyś, przy Mojej Lepszej Połowie, żebyśmy się wybrali "na d*py". MLP tego nie skomentowała, łypnęła tylko delikatnie i na tym się skończyło.
Kilka dni później, leżymy sobie w łóżku (już bez kumpla), oglądamy TV i nagle ona ni stąd ni zowąd wypala:
ona - A ty naprawdę byś z nim poszedł?
ja - Hmm? Ale o co chodzi?
ona - No na te d*py - i zaraz dodaje zadowolona - zresztą, choćbyś poszedł, to i tak byś do mnie potem wrócił.
ja (w dalszym ciągu skupiony bardziej na TV niż na rozmowie) - Oczywiście, zawsze wracam.