Rodzice / dzieci

Nie wiem jak wytłumaczyć mojemu synkowi, że to, że znalazł w naszej sypialni smycz i kaganiec nie oznacza, że kupimy mu pieska.

Siedzę rozstrojona, podchodzi córeczka, daje cukierka. Mówię jej:
- Córuś, mam dorosłe problemy, tym ich nie rozwiążesz.
Ona wychodzi, za chwilę wraca z butelką whisky i pyta:
- A tym?

OWACJE

Siedzimy z małżonką i oglądamy Opole. Skaldowie i Reni Jusis, moja sobie podśpiewuje głośno i bawi się w najlepsze tak jak publiczność amfiteatru. Mniej, więcej pod koniec utworu się odzywa:
- Ja to bym im tam zaśpiewała, wszyscy by wstali!
Na co z pokoju obok odpowiada mój syn (lat 10)
- Taa, żeby wyjść

Tata z synem jadą autem. Latorośl za kierownicą:
- Tatku, jak myślisz, umiem już dobrze prowadzić?
- A widziałeś tę blondyneczkę w czerwonej miniówce, w okularach Dolce&Gabana, z zieloną torebką w paski, na chodniku przed sklepem ogrodniczym?
- Nie.
- To nie umiesz.

- Szymonku, jak nas nie było, to przyprowadzałeś do domciu jakieś dziewczyny?
- Nie, mamuniu...
- Tfu, nieudacznik. I pedał.

GDZIE JEST TATUŚ

Siedzę sobie około 10 w Tesco przy stoisku Grill i pałaszuję kiedy obok stolika przechodzi para a kilka kroków za nimi - mały (3-4 latka) chłopczyk dzielnie goni rodzicieli. W pewnej chwili korzystając z nieuwagi brzdąca "tatuś" wskoczył za stojącą kartonową reklamę jakiegoś sprzętu komputerowego. Mamuśka natychmiast podłapała pomysł, obraca się do synka i mówi:
- Synku, kochanie! Gdzie jest tatuś? Gdzie jest tatuś? Widzisz tatusia? No gdzie jest tatuś? Zgubił się? Gdzie jest tata? No? Gdzie tatuś?
A synek na to zaczyna rozglądać się głośno myśleć...
- Gzie jest tatuś...? Gzie tatuś? No gzie on kurfa mozie być?
Mamusia burak, tatuś wyskakuje i wolno odchodzi udając chyba, że to nie jego.

ZBAWICIEL

Dwa dni temu, wieczorem, widzę mojego 4-letniego syna: przyczajony półleży koło jakiegoś mebla, na głowie kask z włączoną latarką czołową ("żołnierski"), a w ręce zabawkowy młotek wzniesiony nad podłogą.
Pytam go co robi. A on ze śmiertelną powagą, półgłosem:
- Zbawiam mrówki!

PS. Ciężki ateista. Po prostu pomylił "zwabić" i "zbawić"

PRZEBIEGŁY LISEK

Oglądam sobie wczoraj z córcia (3,5) bajkę i oczywiście jako dobry ojciec zagaduję i próbuję pobudzić umysł dziecka, by nie wpatrywało się w ekran beznamiętnie. Rzecz była o bandzie kurczaków, którą prześladował zły lis. W pewnym momencie scenka. Lis siedzi i knuje coś nad kartką papieru.
No i wywiązuje się rozmowa:
[C]órcia - Tatuś, a dlaczego ten piesek rysuje?
[J]a - To nie piesek kochanie tylko lisek a rysuje bo wymyśla sobie jak złapać kurczaki.
[C] - A dlaczego?(tak, to już ten wiek)
[J] - Bo liski są przebiegłe i zawsze coś wymyślają.
[C] – Aha.
[J] - A Ty wiesz kochanie co znaczy, że lisek jest przebiegły?
[C] – Nie.
[J] - To znaczy, że jest sprytny.
[C] – Aha.
I na to wchodzi moja była, bo akurat po małą przyjechała:
[B]yła - A co to za bajeczka?
[C] - O kulcakach.
[B] - O! A kto tam jeszcze jest w tej bajce?
[C] – Lisek. (tata oczywiscie zaczyna pęcznieć z dumy - chociaż nie ma z czego)
[J] - A powiedz mamie co to znaczy, że ktoś jest przebiegły.
[C] - To znacy, ze jest splytny. (tata coraz większy)
[J] - A powiedz mamie kto jest przebiegły?
[C] - Kulcaki pzez ulicę.