Studenci

DYLEMAT

Wykład z Grafów. Przykład na cykle Hamiltona. Chodzi o to, by przejść przez wszystkie punkty, nie powtarzać drogi i wrócić do punktu startu. Kolega zgłosił się do tablicy. Rysuje, rysuje...
W pewnej chwili wykładowca pyta:
- I co, doszedł Pan?
(w tym miejscu daje się słyszeć śmiech rozlegający się po sali...)
No niestety, nie udało się... Jednak kolega, niestrudzenie, próbuje raz jeszcze. Z sali rozlega się podpowiedź:
- Musisz wcześniej zejść... (i chodziło tu o nic innego, jak ścieżkę w grafie na tablicy...)
Kolega spod tablicy na to:
- To mam zejść, czy dojść...

ZIMOWA CHĘĆ POMOCY

Tytułem wstępu. Spotykamy się czasami, wraz ze znajomymi z uczelni, na suto zakrapianych wieczorkach integracyjnych. Wiadomo, praktyka często gęsto stosowana przez kwiat młodzieży akademickiej. Pojawia się na tych spotkaniach pewna dziewczyna, która jest nieziemsko nieznośna. Jej nieznośność objawia się tym, że przy jej nawyku zdrabniania słów (piwusio, piesio, pieniążki) ma jeszcze manię przesadnego dbania o zdrowie innych. To zaś nieraz sprawia, że płodzi takie kwiatki lingwistyczne, których nie powstydziłby się najsroższy madafaka. Akcja właściwa. Idziemy sobie w kilkoro ulicą pewnego miasta w dosyć mroźny grudniowy dzień. W pewnym momencie między nią, a jednym kumplem wywiązał się ten krótki, aczkolwiek treściwy dialog:
- Tomeczku, nie zimno ci w głoweczkę? Może użyczę ci mojej czapeczki?
- Nie dziękuję, zimą noszę ciepłą bieliznę.

NO WŁAŚNIE... PO CO?

Koleżanka dość często przybywa na uczelnie z kłopotliwymi i z natury banalnymi pytaniami. Zaznaczyć warto, że uczelnia karmi nas trującą piersią na chemików przyszłych.
Godzina późnonocna haniebnie przyjęta za początek dnia wszystkich uczących - ósma rano. No może troszkę wcześniej.
Męczona przez widma niedawnych snów i walcząca z rozziewającą się dolną drogą oddechową, połykając łapczywie powietrze łudząc się, że choć tyć-tyć obudzą te chałsty brudnych wyziewów gęb wszelorakich, zostałam zaatakowana pytaniem:
- Ile stopni ma koło?
W głowie prawdziwa burza mózgu, iskrzy się i przepalają się styki. Zaraz! Na uczelni jesteśmy! Toż to musi być pytanie chemika do chemika. Ile stopni? Koło? Absurd!
Odpowiedziałam więc zgodnie z logiką zaspanego umysłu, choć wcale nie odpowiedzieć chciałam lecz zająć jej umysł kolejnym pytaniem:
- Po kiego ch*ja gotować koło?

Pewnego studenta spotkała czarna seria. Zawalił sesję, ukradziono mu laptopa i dowiedział się, że dziewczyna go zdradza. Postanowił ją przycisnąć w tej sprawie. Ta po długich oporach wyznała, że rogi przyprawiał mu kolega z roku, Siergiej.
Student nie namyślając się poleciał na inne piętro w akademiku, wpadł do pokoju Sierioży i dał mu po mordzie. Sierioża ciężko podnosi się, ociera krew i pyta zdziwiony:
- Kto ci wypaplał o laptopie?

Student w stołówce:
- Dwie parówki poproszę z musztardą.
- Uuu... świętujesz?
- Nie. I sześć kompletów sztućców.

Do drzwi profesora ktoś puka. Otwiera gosposia, chwilę rozmawia, po czym idzie do profesora i zdaje sprawę:
- Panie profesorze, przyszedł taki jeden i prosi, żeby mu coś dać...
- Pani mu da dwa zadania z geometrii wykreślnej i każe się oddalić.