Studenci

Pewnego studenta spotkała czarna seria. Zawalił sesję, ukradziono mu laptopa i dowiedział się, że dziewczyna go zdradza. Postanowił ją przycisnąć w tej sprawie. Ta po długich oporach wyznała, że rogi przyprawiał mu kolega z roku, Siergiej.
Student nie namyślając się poleciał na inne piętro w akademiku, wpadł do pokoju Sierioży i dał mu po mordzie. Sierioża ciężko podnosi się, ociera krew i pyta zdziwiony:
- Kto ci wypaplał o laptopie?

Student w stołówce:
- Dwie parówki poproszę z musztardą.
- Uuu... świętujesz?
- Nie. I sześć kompletów sztućców.

Ona powiedziała :. lubisz mnie?' '
| On powiedział "nie".
| Myślisz ze jestem ładna? - zapytała.
| Znowu powiedział "nie".
| Zapytała wiec jeszcze raz:

| " Jestem w twoim sercu?"
| Powiedział "nie".
| Na koniec się zapytała: "Jakbym odeszła, to byś
| płakał za mną?" Powiedział, ze "nie".
| Smutne - pomyślała i odeszła.
| Złapał ja za rękę i powiedział: "Nie lubię Cię,
| kocham Cię. Dla mnie nie jesteś ładna,
| tylko piękna. Nie jesteś w moim sercu,
| jesteś moim sercem. Nie płakałbym za Tobą,
| tylko umarłbym z tęsknoty."

A TY CO CHCIAŁBYŚ ROBIĆ "PO"?

Wieczór, siedzimy ze współlokatorami w kuchni, piwko, kanapki. Wśród nas jest jedna para: on – M, ona – D. Gadamy o tym, co chcielibyśmy robić po studiach. Ktoś mówi, że chce firmę otworzyć, a ktoś inny, że w świat szeroki jechać. W pewnym momencie pytam M:
- M, a ty co chcesz robić po?
A na to M:
- Ja bym sobie zapalił, ale D nie lubi dymu, więc tak sobie leżymy.

SPOSÓB NA KANARÓW

Cała historia miała miejsce parę lat temu, jeszcze za studenckich czasów. Sobotnia noc. Powrót z Sopotu do domu... Oczywiście totalnie spłukani z kumplem wsiedliśmy do kolejki bez biletu. W wagonie full ludzi wracających z imprez - ogólnie wesoło. Ważnym szczegółem jest to, że w wyniku pewnego incydentu, miałem wtedy lewą rękę w gipsie. Wsiadają kanary i zaczynamy się z kumplem tłumaczyć.
- Panie, jakie bilety? My biedni studenci, ledwo na chleb starczy a co dopiero na jakiś bilet. Daruj pan.
- Studenci tak? A co studiujecie, jeżeli można wiedzieć?
- Ja zarządzanie - odpowiada kumpel
- Studiuje zarządzanie i na chleb nie ma... Jasne. A ty? - pyta patrząc na mnie
- Akademia muzyczna... Skrzypce.
Facet ryknął śmiechem, podobnie zresztą jak wszyscy siedzący w wagonie i nam odpuścił. Potem jeszcze parę razy sprawdzał mi bilety i zawsze uśmiech pojawiał się na jego twarzy. Szkoda, że już nie pracuje.