SPOSÓB REALIZACJI

Usłyszane na spotkaniu nieco wyższego szczebla niż kierownik pokoju. Dotyczy pewnego zamówienia w naszej fabryce...:
Firma. Sporawsza. Zamówienia w tą i we w tą, faxy, telefony, mejle. Od naszych rodaków Anglików przyszło zamówienie:
„cały kontener fibździgałek”
Handlowcy myślą - ok. Zapytali logistyki wstępnie ile i jak, i przedstawili ofertę na 30 fibździgałek. Kontrahent pomyślał - ok. i machina ruszyła. Handlowcy zadowoleni, że jednym kontenerem załatwili 1/3 budżetu na rok, przekazali sprawę do logistyki.
Logistyka myśli - ok. Wytężyli wszystkie obwody nerwowe, połamali 10 ołówków, zużyli 2 ostrzynki, wypili 43 piwa, zmarnowali 80 kartek A4, przesiedzieli 67 godzin przed AUTOcad’em, chcieli powoływać komisje i budować laboratorium, ale obyli się bez tego i rozrysowali ładnie fibździgałki tak, żeby wszystko cacy się zmieściło i nie na chama. Zrobili zamówienie na 30 szt. i przekazali dalej na produkcję.
Produkcja myśli - ok. Zrobili fibździgałki szt. 30 bez większych oporów tak ze strony ludzkiej, jak i materii nieożywionej. Zadowoleni przekazali wyprodukowane fibździkałki na magazyn.
Magazyn myśli - ok. Załadowali kontener, ale zamiast 5 fibździgałek w słupku zapakowali bez oporów ze strony materii 10 fibździgałek w słupku. Zaj**iście zadowolony magazyn wysłał kontener załadowany do połowy do Anglii.
Wszyscy są zadowoleni, a jak wyspiarze otworzyli kontener to dostali piany. W ten sposób powstał dowcip o Polakach w Anglii:
„Jak chcesz zamówić jeden kontener u Polaków, to zamów dwa a przyślą jeden.”

W sklepie
-Ten odkurzacz to dobrze ciągnie?
-Panie, aż łzy lecą.

KOCHANY SYNEK

Jestem śpiąca. Matkom, wbrew pozorom, też się to zdarza.
- Mogę iść do Szymona? Mogę? - jęczy Olo.
- Idź, dziecko, tylko od razu daj mi znać przez Skype, że doszedłeś już do nich, tak?
Śpię sobie słodko. Niecały kwadrans.
- Mamo!!! - wyrywa mnie ze snu koszmarne coś. - Mamooo!
Zrywam się jak strażak. Patrzę - Olo stoi nade mną.
- Mamo ! - wydziera się. - Przyszedłem ci powiedzieć, że doszedłem do Szymona, ale Skype u nich nie działa, to ci nie mogłem zadzwonić. No, to ja lecę znowu, nie denerwuj się.

JAK SIĘ NAZYWASZ, CHŁOPCZYKU?

Siedzieliśmy sobie gromadką na zlocie w Kryspinowie. Wiało jakby się baba w szerokiej kiecy powiesiła! To jednak mało istotne. A może jednak istotne ? Tak więc, siedzimy sobie grzecznie, piwko popijamy, coś tam na grillu skwierczy, jednym słowem sielanka (gdyby nie ten wiatr). Wtem patrzymy, a tu zmierza w naszym kierunku jakiś gostek z synkiem. Synek na oko ze 3 latka może miał. Ogląda autka nasze, buzia jak banan, uśmiechnięty od ucha do ucha, oczy jak pięciozłotówki, przesympatycznie wyglądał.
Zachwyciliśmy się widokiem takiego małego brzdąca. Padły "achy" i "ochy" i ktoś zadał pytanie:
- A jak ty się chłopczyku nazywasz?
A chłopczyk, pełen entuzjazmu:
- Paaasooooooożyyyyyyt!

Od kilku dni wk*** mnie jakiś długowłosy łachmyta okrutnie fałszujący na saksie pod moim oknem. Kupiłem kilo cytryn, usiadłem przed nim i zacząłem je jeść. Po półgodzinie on się poddał, a ja miałem torbę po cytrynach pełną pieniędzy... Założyliśmy spółkę!