on: Właśnie wyszedłem od dyrektora. Wezwał, pochwalił za wykonanie planu...
ona: Jeszcze mógłby wyrazić to za pomocą czegoś dzwoniącego, czy szeleszczącego w zielonym kolorze...
on: No... Już widzę, jak szef wchodzi do nas do biura i niesie ze sobą krokodyla w żelaznym kagańcu, zawiniętego w papier śniadaniowy...

Moi rodzice i nauczyciele zawsze powtarzali, że mogę zostać, kim tylko zechcę. Teraz mam 29 lat i w dalszym ciągu nie stałem się gorącą Azjatką o imieniu Bang Bang...

- Cześć!
- Tak.
- Trzeba mówić "cześć", a nie "tak". W domu jesteś?
- Cześć.

DUŻY ROZMIAR

Tytułem wstępu: wybieraliśmy się do kumpla na 18. Mieliśmy mu składkowo zakupić „film przyrodniczy”. Siedzę sobie z mamusią przy śniadaniu tegoż pięknego dnia i snuję swoją opowieść:
- Pójdziemy do XXX Store kupić mu jakiś fajny film, żeby mu się za szybko nie przetarł. Mama robi klasycznego karpia i pyta:
- Jak to? To oni tam też i filmy sprzedają?
Ja nie mniej zdziwiony:
- A co mają sprzedawać w sex shopie?
Moja mama:
- O Jezu, a ja myślałam, że to sklep z dużymi rozmiarami i miałam iść spódnicę kupić.

NARESZCIE W DOMU

Swego czasu dość często pokonywałem trasę Poznań - Wrocław (z powrotem też). Przeważnie pociągiem. Pewnego razu w podróży towarzyszyli mi żołnierze Marynarki, korzystający najpewniej z urlopu, lub kończący służbę. Nie miałem tej przyjemności, więc nie rozeznaję się w temacie zbyt dobrze.
Marynarze, jak to wszyscy żołnierze na przepustce, bawili się dobrze i nie dało się ich nie zauważyć. Ale to standard.
Rozbawiła mnie natomiast sytuacja, gdy pociąg wjeżdżał do Wrocławia. Jeden z marynarzy, stojący przy otwartym oknie na korytarzu, zaciągnął się wrocławskim powietrzem i odezwał do kolegi:
- No, nareszcie w domu. Nie, k***a tylko ciągle ten jod i jod...