Wizyta George’a Busha w Albanii. Amerykanin podchodzi do tamtejszego prezydenta, Alfreda Moisiu i się żali:
- Kolego prezydencie, właśnie za*ebali mi zegarek!
- A nie zauważył pan może kogoś podejrzanego? - pyta prezio albański.
- Aaaa... oooo... ten koleś stał obok mnie!
- To mój premier rzadu, Sali Berisha - chwali się Moisiu i idzie do gostka. Za chwilkę wraca, a w ręku trzyma czasomierz.
- To ten zegarek, panie Bushu?
- Tak! I co mówił premier, jak go oddawał?
- Mówił...? Oddawał...? Nic, nawet nie poczuł!

W przepełnionym pociągu mocno podchmielony gość przepycha się wędrując od początku do końca składu, mało tego, wchodzi do każdego przedziału, patrzy przez okno, po czym wychodzi.
Na końcu pociągu rozpoczyna swą wędrówkę w drugą stronę, znowu w każdym przedziale wyglądając przez okno.
Kiedy kolejny raz przeciskał się, wchodząc do każdego przedziału i patrząc przez okno, ktoś nie wytrzymał i zapytał:
- Panie, co się pan tak kręcisz?
- Ja się nie kręcę! Ja szukam mojego przedziału!
- To pan nie wie, w którym przedziale pan jechał?
- Wiem! Bardzo dobrze wiem! Jechałem w przedziale z widokiem na takie piękne jezioro!

Rząd cały czas marudzi, że z powodu globalnego ocieplenia powinniśmy oszczędzać energię, palić mniej światła.
Więc wczoraj wyłączyłem światła na godzinę.
Potrąciłem trzech rowerzystów.

KOBIETY TAK MAJĄ

Kobiety są strasznie obrażalskie:
Rozmawialiśmy z moją [D]ziewczyną i jej [S]iostrą, po obiedzie ugotowanym przez jej siostrę.
[D] - A ty czemu nie jesz? Obiad był pycha.
[S] - Ech, tyle się przy tym napracowałam, że nie mam ochoty...
[D] - No, ja też tak czasem mam, jak coś przyrządzę, to mi zupełnie nie smakuje, choćbym robiła swoje ulubione danie.
[Ja] - No, ja też tak czasem mam, że jak coś przyrządzicie, to mi zupełnie nie smakuje...
A od tamtej chwili teraz musze sobie sam gotować...

Poszedłem ostatnio do wróżki. Ostrzegła mnie, że ktoś będzie próbował wyłudzić ode
mnie kasę. Uff. Zapłaciłem i podziękowałem z ostrzeżenie. Teraz się będę pilnował.

Gdyby któregoś dnia wszyscy na całym świecie w jednej chwili rzucili wszystko i złapali się za ręce, w milczeniu spojrzeli razem w górę - robotnicy na placu budowy, spikerzy w telewizji, kierownicy w zakładach pracy, i muzycy i rozwrzeszczane dzieciaki na podwórku, i kierowca autobusu, i sąsiad, i sąsiadka, i skrzypek na dachu, i wszyscy, wszyscy, wszyscy, to... mógłbym pójść do domu i się wreszcie w spokoju, k***a, wyspać!!