TELEFON DO BABCI

Dzwonię do swej babci wczoraj z życzeniami, babcia wzruszona, płacze prawie mi w słuchawkę. Daję jej Marka mego "na druty", bo ona nigdy jakoś nie może go poznać, więc niech chociaż pogadają. I Marek życzy wesołych świąt, to śmo, i "przyjedziemy w lecie popływać w rzece, powspinać się na górę zamkową (...) fajną ma pani córkę, a wnuczkę jeszcze fajniejszą (...)" gadka szmatka, wyłącza telefon...
[J]a - Mareeekkkk...
[M]arek - No?
[J] - Popływać w rzece? Fajną masz córkę?
[M] - No co?
[J] - To nie ta babcia była mondziole!

Pan Malinowski notorycznie spóźniał się do pracy. Pewnego dnia jego szef powiedział:
- Ja rozumiem, że pan ma rodzinę na utrzymaniu, ale jeśli jeszcze raz spóźni się pan do pracy, będę zmuszony pana wyrzucić.
Następnego dnia pan Malinowski budzi się, patrzy a tu już dziewiąta. Myśli co tu zrobić, żeby szef go nie wylał. Wpadł na pomysł, że pójdzie do dentysty, wyrwie sobie zęby, a szefowi powie, że miał straszny ból zębów i musiał pilnie pójść do dentysty. Tak też zrobił, z gdy był już na miejscu dentysta pyta go:
- Co rwiemy?
- Najlepiej jedynki i dwójki - odpowiada mu Malinowski.
- Ale może lepiej tam z tyłu, żeby były mniej widoczne...
- Niech pan rwie - ponagla Malinowski.
Po zabiegu Malinowski pyta dentystę:
- To ile płacę?
- Normalnie biorę 200, a że dziś niedziela to biorę 300...

JAK WŁADZA WPŁYWA NA SPOŁECZEŃSTWO

Biuro. Koleżanka moja z zapaleniem krtani. Głosu brak. Klientka w wieku, bardziej troszkę, niż średnim, przyszła uzyskać informację i pobrać odpowiednie druki. Pokój samotny (oddzielny gabinet).
Koleżanka na bezgłosie, czyli takim zachrypniętym szeptem:
- Proszę, niech Pani siada. W czym mogę pomóc?
Babka patrzy się na nią, czeka chwilkę po czym nachyla się nad nią i szeptem:
- Zamontowali tu coś?

SPOSÓB NA ŁATWY ZAROBEK

Siedzę sobie dzisiaj ze znajomymi... [K]umpel do [Z]najomej:
[K] - Słuchaj Donka, jest taka sprawa - możemy w łatwy i przyjemny sposób zarobić po 500 zł.
[Z] - ???
[K] - Słyszałaś o tzw. Becikowym?

FILOZOFIA SKLEPOWA

Dawno temu podsłuchany dialog między dwoma gośćmi w supermarkecie. Rozmowa wybitnie filozoficzna.
- Ehh... Zaruchałbym co...
- Noo... Ale nie ma jak wynieść.

Gdy umrę, rozsypcie moje prochy pod Tesco - wtedy będzie mnie odwiedzać co niedzielę.