- Czy pan w ogóle zdaje sobie sprawę z tego, co pan zrobił?
- Tachch... Rosumiemmm... Ale proszsz się znaleśś w moim połoszeniu...
- W pana położeniu? Zdjąć gacie, wypiąć się i też zacząć srać!?

Moja żona zginęła w wypadku. Teraz żałuję, że nie poświęcałem jej więcej uwagi. Szczególnie, gdy tłumaczyła jak obsługiwać zmywarkę czy mikrofalówkę.

Stoi na przystanku dziewczyna, coś długiego i białego sterczy jej z ust, szuka czegoś po kieszeniach. Jakiś facet poczuł się do roli dżentelmena i wyciągnął zapalniczkę.
Dziewczyna zrobiła okrągłe oczy i dobrą chwilę gapiła się na idiotę, który usiłował jej podpalić patyczek od Chupa-Chupsa.

MIŁA PANI

Rozmawiam z bardzo sympatyczną panią w Erze, która zadzwoniła by mnie namówić na przejście z TakTak, do TakTakFon (w telefonie mojej nieletniej córki). Po trzech rozmowach, wybraniu przez córkę telefonu itd, miła pani (namówiła mnie nawet do tego, że telefon i umowę wyślą pocztą), zaczyna ode mnie zbierać dane konieczne do umowy i w tym momencie telefon ulega rozładowaniu i rozmowa się urywa. Więc oddzwaniam z innego, trafiam tym razem na jakiegoś faceta, tłumaczę mu że rozmawiałem przed chwilą z jakąś miła panią w sprawie przejścia z TakTak, na TakTakFon, a on mówi szczerze:
- Ona była taka miła, bo miała pana namówić na zmianę, teraz ja będę z panem dalej rozmawiał...

- I co ty byś beze mnie robił, Wacław, co?!
- To samo co z tobą, Patrycja. Tylko z inną.

- Profesorze! Przyszli Iwanowowie, chcą wejść po poradę. Bezdzietna para. Chcą mieć dzieci. Mówią, że wszyscy specjaliści w mieście w niewybrednych słowach im odmawiali pomocy.
- Co to za specjaliści? Toż to chamstwo! Tu trzeba taktu i profesjonalizmu. Oczywiście, że ich przyjmę. W tym mieście to ja jestem najlepszy, 30 lat doświadczenia robi swoje.
- Dobra, to ja ich poproszę. Pior Iwanowicz Iwanow i Siergiej Antonowicz Iwanow, zapraszam!
- Co, co?! A poszli wy won stąd, blad'!

Zmarł pewien facet. Razem z nim zmarł jego pies.
I oto dusza człowieka, z psem u boku, stoją przed wrotami z napisem ''Raj. Psom wstęp wzbroniony''.
Nie przeszedł człowiek przez te drzwi, poszedł dalej, w nicość. Idzie, po jakimś czasie widzi drugie wrota. Nic nie jest na nich napisane, tylko obok siedzi jakiś starzec. Człowiek podchodzi do niego i zagaja:
- Przepraszam szanownego...
- Święty Piotr jestem.
- A co jest za tymi wrotami?
- Raj.
- A z psem można?
- Oczywiście.
- A tam wcześniej to co to było?
- Piekło. Do Raju dochodzą tylko ci, którzy nie porzucają przyjaciół.