TGV
Wsiadam sobie dzisiaj rano do tramwaju na pętli. Zajmuję fajną miejscówkę gdzie trochę wieje. Wyjmuję Politykę i pogrążam się w lekturze zapominając o bożym świecie. Mija 5 minut... 10 minut... 15 minut. Z tyłu już kolejne dwa tramwaje zaparkowały. W tramwaju już lekki szum. Ludzie zniecierpliwieni. W końcu jedna babka wstaje. Podchodzi do "kokpitu" i mówi:
- Przepraszam Panią, ale czy my nie powinniśmy już odjechać dziesięć minut temu... Aaa... OBUDZIŁAM PANIĄ!
Potem miałem wrażenie, że nie jadę tramwajem miejskim tylko TGV.